13.1.13

Τα Μόρσα (δόντια) στην κυψέλη.


Είναι πολλά τα περιστατικά που κάποιος κάνει κάτι,  με τέτοιον τρόπο,  γιατί "έτσι κάνουν και οι άλλοι".  Βέβαια αυτό το σκεπτικό  δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λάθος, αφού τουλάχιστον τα αποτελέσματα δεν θα είναι χειρότερα από των άλλων.  Αυτή είναι η ασφαλής πεπατημένη οδός.

Όμως κατ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια  παγωμένη νοοτροπία που δύσκολα αλλάζει προς το καλύτερο.  Ένα τέτοιο παράδειγμα νομίζω ότι είναι τα μόρσα της κυψέλης. Τα μόρσα (δόντια εκατέρωθεν των πλευρών) χρησιμεύουν (υποτίθεται) για να γωνιάζει καλύτερα η κυψέλη και να πιάνουν καλύτερα οι πλευρές μεταξύ τους.  Χρειάζεται δε και ειδική ακριβή μηχανή. 

Εκεί που τελειώνουν τα μόρσα σχίζεται το ξύλο.
Κυψέλη 3 ετών βαμμένη με βερνίκι θαλάσσης. 
Έλα όμως που η περιοχή της ένωσης είναι η αχίλλειος πτέρνα της κυψέλης !  Εκεί με την συστολή δημιουργείται κενό από το οποίο εισβάλει το νερό μέσα στο ξύλο.  Οι παρακάτω εικόνες είναι από κυψέλες 3 και 5 ετών.
Κυψέλη 5 ετών, Ελληνικής κατασκευής.  Κανένα πρόβλημα εκτός από εκείνο που έχουν δημιουργήσει τα μόρσα.

Είσοδος για το νερό.  Ακόμα και ο στόκος δεν θα αντέξει  στο χρόνο. 

Όσο και να βάψεις την κυψέλη στην περιοχή αυτή, η συστολή – διαστολή θα δημιουργήσει ρήγμα, με αποτέλεσμα εκεί να ξεκινήσει το σάπισμα και οι ρωγμές.  Αυτό σημαίνει επιπλέον κόπο χρόνο και χρήμα για τον μελισσοκόμο.

Το καρφί πέταξε το ξύλο, και έσχισε το δόντι. 
Στο χάσμα θα εισχωρήσει νερό, και σε  λίγο η κυψέλη θα σαπίσει. 

Οι πλευρές σχίζονται εξ' αιτίας των δοντιών.
Εκτός αυτού, το βερνίκι θαλάσσης αποδείχθηκε ακατάλληλο για την προστασία της κυψέλης.
Νομίζω ότι οι αγαπητοί μας κατασκευαστές θα πρέπει να επινοήσουν έναν καλύτερο τρόπο και να πάνε την κατασκευή κυψελών ένα βήμα πιο πάνω.  Έχω δει στο διαδίκτυο πολλές κυψέλες του εξωτερικού δίχως μόρσα.  Αυτοί γιατί έτσι;  Λέτε να είναι χαζοί; 

6 σχόλια:

Unknown είπε...

μεγάλη κουβέντα άνοιξες παναή!!!αλλα πας το πρόβλημα σε λάθος μεριά,δηλαδή αν είχες πλάνια γωνια ακόμα και με κινησία και κόλα και επάλληλα καρφωμένη (AMERICAN)τι σε κάνει να πιστεύεις ότι το σημείο σύνδεσης θα άντεξε στρεβλώσεις χτυπήματα και θα περιόριζε την στρέψη καλύτερα από τα μορσα ?το πρόβλημα ξεκινάει αλλου η διάρκεια ζωής τις κυψέλης εξαρτάται από το ξύλο κατασκευής τις,δεν μπορείς να έχεις τις ίδιες απαίτησης από την λευκα και από το oregon όπως επίσης το τμήμα του κορμού που έχεις πάρει την τάβλα έχει σημαντικό ρολο στην ποιότητα του ξύλου γιατί άλλο το κέντρο άλλο η μέση και άλλο ο φλοιός!!!!για να κλείσω και να μην κουράσω θα τα πω απλά ανάλογα με το ποσο θες να αντέχουν οι κυψέλες σου επιλεγεις την ανάλογη ποιότητα, πόση ποιότητα λοιπόν θες να αφήνεις έρμαιο στις ορέξεις του κάθε "κλεφταρακου"?

Σπύρος Σφήκας είπε...

Παναγιώτη να η λύση

http://www.evinosbee.blogspot.gr/2008/09/blog-post_29.html

χρόνια τώρα δεν έχει σαπίσει ούτε μια

Σπύρος Σφήκας είπε...

Παναγιώτη να η λύση

http://www.evinosbee.blogspot.gr/2008/09/blog-post_29.html

χρόνια τώρα δεν έχει σαπίσει ούτε μια

markos aliprantis είπε...

Παναγιώτη είναι πράγματι πρόβλημα αυτό.Το πώς το αντιμετωπίζει ο καθένας είναι άλλο.Όταν έφτιαξα τις πρώτες κυψέλες μου με μόρσα και αφού τελείωνε το φινίρσμα με τρίψιμο κλπ πέρναγα τα μόρσα από πάνω έως κάτω με εποξική κόλλα δύο συστατικών.Πέρασαν γύρω στα 10 χρόνια και δεν έχουν πάθει τίποτα.Αργότερα και μέχρι σήμερα τις φτιάχνω με πατούρα 7 βίδες και κόλλα πολυουρεθάνης.Φαίνεται οτι και αυτές θα αντέξουν καλά.
Πιθανόν όμως είναι και η επίδραση της παραφίνης στην μεγάλη διάρκεια ζωής των κυψελών που εισχωρεί στο ξύλο.

IxNiLaTiS είπε...

Σπύρο έχω δεί στο παρελθόν την ανάρτησή σου με το πριον.ίδι και την κόλλα, και το θαύμασα, αλλά πού να βρώ εγώ πριονίδι;

Προσανατολίζομαι σε ελαστομερές σφραγιστικά, και από πάνω θα βάλω την ταινία που βάζουν στις ενώσεις των γυψοσανίδων. Μετά θα το περάσω 2 χέρια με ελαστομερές καθέτων επιφανειών και τελικό βάψιμο με ακρυλικό. Σε 5 χρόνια θα δούμε τι έκανα. :)

Μάρκο η παραφίνη θέλει βράσιμο με υγραέριο, και εγώ το υγραέριο δεν θέλω ούτε να το ακο΄τω. Το φοβάμαι.

Επίσης πρίν τις γιορτές ένας φίλος μου που έκανε σε μία ταβέρνα εγκατάσταση δεξαμενής με προπάνιο, είχε ένα ατύχημα, και δεν σκοτώθηκαν από θαύμα. Μιά γριά πήγε να ανάψει τα κάρβουνα την στιγμή που έκαναν την εξαέρωση. Ευτυχώς την γλύτωσαν με μερικά εγκαύματα.

Ούτε να το ακούω σου λέω ...

IxNiLaTiS είπε...

Δημήτρη για τους κλεφτες έχουμε πλέον τα GPS και κάποια στιγμή θα πιάσουμε έναν!
Δε θα πιάσουμε έναν στα πράσα; Ε, θα πάθει ότι δε του έκανε κανένας μέχρι τώρα.